ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ
ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ. ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΟΙΛΙΑΣ, ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΤΟΥ ΒΝΡ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΤΗΣ 24ΩΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Στο σύγχρονο κόσμο η συνεχώς αυξανόμενη καρδιαγγειακή νοσηρότητα αποτελεί μια πρόκληση τόσο σε ερευνητικό όσο και σε κλινικό επίπεδο, κάνοντας επιτακτική την ανάγκη αξιοποίησης νεότερων δομικών και λειτουργικών καρδιακών δεικτών. Στην προσπάθεια αυτή, το μέγεθος του αριστερού κόλπου (Ακ) φαίνεται να έχει εξέχουσα θέση όσον αφορά τη συσχέτισή του με την εμφάνιση καρδιαγγειακών συμβαμάτων, καθώς και στην σταδιοποίηση του καρδιαγγειακού κινδύνου.
Η αναδιαμόρφωση (remodeling) του Ακ χαρακτηρίζεται από ένα ευρύ φάσμα πολύπλοκων παθοφυσιολογικών αλλαγών, οι οποίες έρχονται ως απάντηση στην υπερφόρτωσης πίεσης ή όγκου. Έτσι το μέγεθος του Ακ είναι αυξημένο σε υπερτασικούς ασθενείς, όπου φαίνεται να αποτελεί πρώιμο σημείο υπερτασικής καρδιοπάθειας και σχετίζεται τόσο με την ανάπτυξη κολπικής μαρμαρυγής, όσο και με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων.
Παράλληλα η αριστερά κοιλιακή υπερτροφία αποτελεί ένα πολύ σπουδαίο ανεξάρτητο παράγοντα νοσηρότητας και θνητότητας, και συσχετίζεται με την αρτηριακή υπέρταση (ΑΥ) τόσο στους θεραπευόμενους όσο και στους χωρίς αγωγή υπερτασικούς ασθενείς. Παρότι αποτελεί έναν φυσιολογικό αντιρροπιστικό ή προσαρμοστικό μηχανισμό στις αυξημένες λειτουργικές απαιτήσεις της καρδιάς από την αιμοδυναμική φόρτιση αυτής, ακόμη και μικρές, εντός των φυσιολογικών ορίων, μεταβολές στη μάζα της αριστεράς κοιλίας (ΑΚ) αποτελούν προγνωστικό παράγοντα αυξημένου καρδιαγγειακού κινδύνου.
Παράλληλα, σε υπερτροφία της ΑΚ, δεν μεταβάλλεται μόνο η μάζα αλλά και η γεωμετρία αυτής. Ο προσδιορισμός των τύπων υπερτροφίας της ΑΚ μπορεί επίσης να αποτελέσει μια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση στην διαστρωμάτωση του καρδιαγγειακού κινδύνου στην ΑΥ. Όσον αφορά την σχέση Ακ και γεωμετρίας της ΑΚ δεν έχει μελετηθεί εκτενώς. Μάλιστα υπάρχει διχογνωμία αν το αυξημένο μέγεθος του Ακ συνάδει με έκκεντρη ή συγκεντρική υπερτροφία της ΑΚ.
ΤΑΞΙΑΡΧΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ - ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ
ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
Η ανθρώπινη καρδιά εκκρίνει ΒΝΡ σε απάντηση της υπερφορτώσεως πίεσης ή όγκου και της αυξημένης τοιχωματικής τάσης των κοιλοτήτων. Από πειραματικές μελέτες έχει φανεί ότι η επαγωγή της έκφρασης του γονιδίου του ΒΝΡ, αποτελεί μια από τις πλέον πρώιμες απαντήσεις στην αιμοδυναμική υπερφόρτωση πίεσης της ΑΚ και επισυμβαίνει πριν από την εμφάνιση της υπερτροφίας της ΑΚ.
Η αναζήτηση της πιθανή συσχέτιση μεταξύ του αιμοδυναμικού φορτίου, της μάζας και γεωμετρίας της αριστεράς κοιλίας, του ΒΝΡ και του μεγέθους του Ακ ενδεχομένως να εξηγήσει τον παθοφυσιολογικό σύνδεσμο μεταξύ των δομικών και λειτουργικών ιδιοτήτων των δύο αυτών κοιλοτήτων στην ιδιοπαθή ΑΥ.
Αυτός ήταν και ο σκοπός της παρούσας μελέτης, να διερευνηθούν οι πιθανές αλληλοσυσχετίσεις ανάμεσα στις προαναφερθείσες δομικές και λειτουργικές καρδιαγγειακές μεταβολές σε ασθενείς με ιδιοπαθή ΑΥ. Το σκεπτικό είναι ότι η ανεύρεση πιθανής συνύπαρξης αυτών των δυο υποκλινικών καταστάσεων σε συνδυασμό με «αυξημένα» επίπεδα ΒΝΡ μπορεί να συνεισφέρει στην πιό αποτελεσματική διαστρωμάτωση κινδύνου και έτσι οι συγκεκριμένοι ασθενείς ίσως να ωφεληθούν από μια πιό επιθετική θεραπευτική προσέγγιση της ΑΥ. Η επιτυχής ολοκλήρωση της διατριβής αυτής είχε ως αποτέλεσμα 2 δημοσιεύσεις σε peer reviewed διεθνή περιοδικά, καθώς και αρκετές ανακοινώσεις σε διεθνή και Ελληνικά συνέδρια.
Κατεβάστε ολόκληρη τη Διδακτορική Διατριβή μου σε μορφη PDF:
Έχετε ερωτήσεις;
Μη διστάσετε να μας καλέσετε στο 22310.21555, ή να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας μας